St. Michael-Kirche

InfrastructureShort

De kapel werd voor het eerst vermeld in 1578, vanaf 1802 worden hier regelmatig missen gehouden.

InfrastructureLong

Hoewel al in 1307 een landhuis in Roßbach in een goederenruil naar de Deutscherren werd overgebracht, wordt daar in 1578 voor het eerst een "Cabell" genoemd.

De door de secularisatie in gang gezette Heilige Mis wordt vanaf 1802 regelmatig op zondag in Rossbach gevierd.

De betaling van de daaruit voortvloeiende kosten, bijvoorbeeld voor de vroege mis, de kerkelijke behoeften en paramenten, de ochtend- en middagklokken, het salaris van de koster en dergelijke, leidde tot geschillen tussen de dorpen Reifert en Roßbach, vooral omdat de Hunschaft nog steeds verplicht was om de verplichte bijdragen voor de kapel van het Heilig Kruis, andere kerken en de gebruikelijke natuurlijke bijdragen van geestelijken en onderwijzers op de gebruikelijke wijze te betalen. Ondanks de goede wil van alle partijen konden de exploitatiekosten alleen met grote offers worden onderwezen. Herhaaldelijk werden de kerkdienstmedewerkers gedwongen om over nieuwe voorwaarden te onderhandelen of om achterstallige betalingen aan te geven. In juni 1851 herinnert de bescheiden onderwijzer Andries, die sinds 1844 het "nieuwe orgel" bespeelt, hem aan zijn beloofde salaris. Hij had nog geen enkele betaling ontvangen, behalve een klokkentas van 7 Rijnlopers. - Nadat hij afstand had gedaan van de oude achterstallige betalingen, kreeg hij in december 1851 een jaarsalaris van 6 taler voor zijn diensten.

De kapel was al lang te klein geworden en was in een zeer slechte staat van onderhoud. In 1837 werd besloten tot een uitbreiding. De financiering was zeer moeilijk. In de gemeentebegroting van 1837/38 waren 26 Reichstaler gepland voor de uitbreiding; de kosten bedroegen 328 Taler. Daar was het al een sprankje hoop dat Anton 100 Taler aan bruggen vanuit Roßbach heeft geschonken. Van de opbrengst van een speciale kap in de gemeenschappelijke bossen werden nog eens 100 thalers toegevoegd. - Toch bleef de uitbreiding een geïmproviseerde uitbreiding. Een reparatie werd afgewezen, omdat de toestand van het slechte bouwmateriaal in de oude kapel het niet haalbaar leek om meer middelen voor het gebouw uit te geven.

Sinds 1858 is er serieus nagedacht over de bouw van een nieuwe kapel met een kostenraming van 4.000 taler. Maar in het geval van financiële nood ging dit gepaard met allerlei obstakels en walging. Door de verkoop van gemeenschappelijke grond, met inbegrip van een sparrencultuur van ongeveer 30 hectare, wilden ze een fonds voor de nieuwbouw creëren en een deel van het benodigde geld besparen, maar dit werd door de koninklijke districtsbestuurder Runkel in Heddesdorf afgewezen. Volgens een rapport van dominee Gomm heeft bisschop Arnoldi in het geschil geïntervenieerd door een verzoekschrift in te dienen bij de koninklijke regering in Koblenz. Hij stelde voor "hier een uitzondering te maken op die regel, vooral omdat de gemeenschap anders niet in staat zou zijn om de bouwkosten te betalen". Bovendien wees hij erop, dat de beëindiging van de kerkdienst in Roßbach een groot nadeel zou zijn en dat "het kerkelijk leven volledig vervreemd zou zijn en de aalmoezenier, die in de grote parochie zo noodzakelijk is, zou moeten worden teruggeroepen".

Met ijver en nadruk bleef de congregatie zich inspannen om de nodige fondsen te werven voor de nieuwe kapel. Een deel van hun eigendom in de wijken "Hütung", "Auf dem langen Platz" en "Im Heckelchen", een totaal van 24 hectare, werd verkocht voor ongeveer 800 taler. De bosgebieden "Im Hohn", "Am Häubchen" en "In der Kunst" zouden in akkerland worden omgezet en voor 12 jaar worden gehuurd.

Onder voorzitterschap van burgemeester Hasbach bevestigden de wethouders deze beslissingen.

Nadat een eerste plan voor de nieuwbouw door de koninklijke regering was afgewezen, zou de nieuwe kapel 27 voet lang en 24 voet breed worden en, inclusief de bovenverdieping, ongeveer 1.500 vierkante voet groot zijn en plaats bieden aan ongeveer 450 personen volgens het ontwerp van de architect Watterlohn uit Neuwied.

De vraag waar de nieuwe kapel zou worden gebouwd, was het onderwerp van een raadsconflict in 1862. Sommige leden stemden voor het behoud van de oude plaats, anderen wilden de kapel zien die in de wijk Driesch gebouwd was. Wagner uit Reifert protesteerde nadrukkelijk tegen het tweede voorstel, omdat dit niet alleen een zaak voor de gemeente is, maar een belang van de inwoners van Roßbach. Uiteindelijk is men het eens geworden over de vorige locatie, waarbij nog steeds oppervlakten werden gekocht.

Burgemeester König stond aan de kant van de Roßbachers door zich in te spannen om de zaak te versnellen. Hiervoor moest hij een deel van de schuld op zich nemen van de koninklijke Landrat Runkel uit Heddesdorf, die zich niet goed voelde voor het project. Maar de gemeenschap bleef volhardend en burgemeester König steunde hen. In mei 1862 werd de oude kapel door verval en instortingsgevaar gesloopt. De districtscommissaris verbood de werkzaamheden aan het nieuwe gebouw, omdat een overheidssubsidie en de gevraagde woningcollecties in het district Koblenz nog niet waren goedgekeurd. 

Uit: 750 jaar katholieke parochie “Maria Himmelfahrt” Waldbreitbach, 1987 Alfons Hoffmann / Richard Schicker

Vertaald met www.DeepL.com/Translator